Er zijn nog geen tags.
Topsport en studie, is dat te combineren of niet? Met behulp van deze blog wil ik jullie proberen om een inzicht te geven in mijn leven buiten de sport (of buiten de studie, het is maar net hoe je het bekijkt).
Na mijn VWO heb ik ervoor gekozen om gelijk door te gaan met de studie Bewegingswetenschappen in Groningen. Wanneer mensen aan mij vragen wat deze studie inhoud, weet ik daar eigenlijk nooit goed antwoord op te geven. De RuG omschrijft het als: "Bewegingswetenschappers zijn onderzoekers bij wie de bewegende mens centraal staat. Het is een brede opleiding waarin medische, psychologische en wiskundige vakken zijn opgenomen." Zoals jullie in de beschrijving al kunnen lezen, is het een heel brede opleiding waar eigenlijk geen vaste baan aan vast zit. Wanneer je geneeskunde gaat studeren staat het bijna vast dat je arts wordt, wanneer je fysiotherapie gaat studeren wordt je fysiotherapeut en wanneer je psychologie gaat studeren wordt je psycholoog. "Bewegingswetenschapper" is echter geen vaste functie die je in sollicitatieadvertenties tegen zal gaan komen.
Gelukkig voor mij is Bewegingswetenschappen een studie met relatief weinig contacturen. Gemiddeld hebben we tussen de 10 en 20 contacturen op de studie, de rest is zelfstudie en moet thuis gedaan worden. Doordat ik fiets, heb ik de keuze gemaakt om thuis te blijven wonen. Dit kost me wel elke dag redelijk veel reistijd, maar doordat ik vaak al wat werk in de bus doe, kan dit wel uit. Bij mij in de omgeving kan je gewoon net even wat mooier trainen dan dat ik in Groningen zou kunnen.
Ondanks dat ik relatief weinig contacturen heb, ben ik wel elke week veel aan het plannen. Naast dat ik naar de studie toe ga en tijd kwijt ben aan het reizen, moet ik thuis de colleges voorbereiden (iets wat ik me vaak voorneem maar er toch vaak bij in schiet), de colleges later doornemen, heb ik deadlines waarvoor verslagen af moeten zijn en heb ik eens in de 10 weken tentamens. Daarnaast heb ik het fietsen natuurlijk ook nog. Dit hoort eigenlijk op de tweede plaats te komen, maar om eerlijk te zijn is dat alleen het geval in de tentamenperiodes (vandaar dat het voorbereiden van colleges niet altijd even goed lukt).
Wanneer je in je hoofd neemt dat ik weken heb van 16 contacturen, waarnaast ik per dag ook nog 3 uur kwijt ben aan het heen en weer reizen, alles voor moet bereiden/af moet ronden en daarnaast ook nog weken heb waarin ik 20 uur op de fiets zit, kun je je wel indenken dat die goede planning cruciaal is.
In dat opzicht ben ik misschien ook wel jaloers op de medestudenten. Wonen op 10 minuten van de studie, niet veel zorgen hoeven maken over het bijhouden van de stof (want je hebt voor de tentamens nog genoeg vrije tijd om alles door te nemen) en bij wie de belangrijkste vraag vaak is: waar ga ik vanavond gezellig mijn drankje doen en met wie? Dat laatste is voor mij (bewust) uit den boze. Algemeen bekend is dat de meeste topsporters tijdens het wedstrijdseizoen niet drinken, so am I. Alcohol heeft namelijk de volgende bijwerkingen voor sporters: de afbraak van je melkzuur wordt gehinderd op het moment dat er alcohol gedronken wordt, het zorgt voor extra vochtverlies en je lichaam heeft extra suiker nodig. Het belangrijkste misschien nog wel: het zorgt voor een afname van je conditie. Zo heb ik gehoord dat een avond goed doorzakken ervoor zorgt dat er 2 weken aan trainingsopbouw verloren gaat. Voor mij dus een bewuste keuze om het niet te doen, maar helaas wordt dit af en toe niet gewaardeerd.
Helaas zullen er altijd medestudenten (en buitenstaanders) zijn die niet snappen dat ik niet mee ga naar feestjes of vroeg op bed ga in de weekenden. Eerder vond ik dat echt erg en kon ik me dat heel erg aantrekken. Echter, nu kan het met niks meer schelen. Het is mijn keuze, ik heb er gewoon veel voor over om mijn doelen voor het seizoen te behalen. Ik heb die verwachtingen niet alleen, maar ook de mensen om mij heen (ouders, familie, trainer, team, studie) verwachten dat ik serieus met mijn sport bezig ben en die wil ik liever niet teleurstellen (toch ben ik zelf wel degene met de grootste verwachtingen, maar daar hebben we het later nog wel over).
Gelukkig heb ik nu een kring van goede vrienden om mij heen die me altijd steunen, helpen, interesse tonen en begrip hebben wanneer ik niet kan afspreken of een feestje moet skippen. Ik ben ze hiervoor echt gigantisch dankbaar! Daarnaast helpt mijn topsportstatus aan de RuG ook wel mee, waardoor docenten en deadlines iets soepeler zijn voor mij, gelukkig. Al met al, voor mij is het dus een goed huwelijk en snap ik niet zo goed dat er best wel veel jonge meiden rondrijden in onze wedstrijden die hun studie stopgezet hebben of nooit begonnen zijn om hun sport te kunnen beoefenen. Maar ieder zijn eigen weg, toch?
- XoXo Sanne -